Friday, September 14, 2012

ఆ! రైతునే

ఆ! రైతునే 
కరుణించమంటూ అదేపనిగా ఆ ఆకాశాన్ని 
తన ఆశల పుప్పొళ్ళు చల్లుతూ అర్ధించే 
ఎడారిని కాను నేను 

పొంగిపొర్లుతూ మీదికొచ్చిపడిన యవ్వనసౌందర్యం తో 
ఆ మింటికి కనుగీటే నదినీ కాను నేను 

వద్దనుకోవడం రాక, ఆ  నింగి లోతుల్లో వెదుకుతూ 
అనేకానేక ఇంద్రధనూ రాశులను పండించే 
నా పగిలిన సులోచనాల మాటుగా 
జోడు జీవనదులే ప్రవహిస్తున్నా! 
హసించే ఎడారొకటి వసించే మనసుతో నిలబడిన 
నేనెవ్వరో గురుతు పట్టగలవా నువ్వు 
ఆ! అవును బక్కచిక్కిన నీదు దేశ భాగ్య విధాతను 
రైతును.
***********

12 comments:

  1. చక్కగా రాశారండి, అభినందనలు.

    ReplyDelete
  2. ఎవరో మహానుభావుడు అన్నాడు "మనం జీవితంలో ఒక్కసారి డాక్టర్, లాయరు మరియు పోలీసు అవసరం ఉంటుంది, కాని ప్రతి రోజు మూడు పూటలా ఒక రైతు అవసరం ఉంటుంది.". కానీ ఈ దేశంలో రైతు పరిస్థితి మరీ దయనీయంగా తయారయింది.

    ReplyDelete
    Replies
    1. శ్రీనివాసరావు గారు ముందుగా నా బ్లాగ్ కు స్వాగతం మీ ఆలోచనలు పంచుకున్నదుకు ధన్యవాదాలు

      Delete
  3. most neglected person,,
    Most unfortunate profession
    People struggle every minute for his product
    yet they don't even acknowledge his presence

    ReplyDelete
  4. రమేష్ గారూ, పైన పెట్టిన వ్యాఖ ఎవరో తెలీదు కాని ఎంత సత్యముందో, నిజమే ప్రతి నిమిషం కష్టపడుతూ పలితం దక్కని ఒకే ఒక పని వ్యవసాయం
    అది ఉద్యోగమూ కాదు ,వ్యాపారమూ కాదు, అంత విలువైన పనికి ఇంత చులకన మన దేశంలో.. అందుకే పల్లెలు వెలవెల పోతున్నాయి. చక్కటి కవిత
    నా సూచన విన్న మీకు ధన్యవాదాలు. ఇప్పుడు చూడండి ఒకే భావన ఎంత బాగుందో. మీరు చక్కగా రాస్తున్నారు అన్ని కవితలూ ...మెరాజ్

    ReplyDelete
    Replies
    1. ఫాతిమా గారు మీ సలహాకు, స్పందనకు, అభిమానానికి ధన్యవాదాలు

      Delete
  5. నా పగిలిన సులోచనాల మాటుగా
    జోడు జీవనదులే ప్రవహిస్తున్నా
    ఎంత ఆర్ద్రమయిన వాక్యం.వాస్తవ పరిస్థితిని కళ్ళకు కట్టారు.రైతుకు తన పంటపై ఏ గ్యారంటీ లేదు.గాలివాటు జీవితం

    ReplyDelete