Monday, July 28, 2014

తస్మాత్ జాగ్రత్త

తస్మాత్ జాగ్రత్త 

ఎన్నాళ్ళైనా ఏడుద్దాం 
నిట్టూర్పులెన్నైనా విడుద్దాం 
పసిమొగ్గలపై మృత్యువు కక్కిన హాలాహలాన్ని 
దిగమింగ కాలాన్ని దొర్లిద్దాం 
వీడిది తప్పంటూ, వాడిది తప్పంటూ వాదులాడేద్దాం
చివరకు, నూరేళ్ల రాతనూ రాయలేని 
విధాతదే నేరమంటూ ముగిద్దాం 
ఎందుకంటే, ఘోరం జరిగాక మనకో నేరస్తుడు కావాలిగా అంతే!
ఆ! ఇక పదండి 
భారంగా మూలిగే మనసును 
మరల బ్రతుకు బగ్గీలో కూర్చోబెడదాం 
వద్దన్నా, దానిని అక్కడి నుండి లాక్కెళ్ళిపోదాం 
ఎందుకంటావేమిటోయ్
అక్కడ నీ మనసుకు మానవత అంటితే!
అందులోంచి ఆలోచన పుడితే! అది ఆచరణైతే!
అమ్మో మనిషనిపించేసుకుంటావేమో??
అందుకే తస్మాత్ జాగ్రత్త.
******

Saturday, July 19, 2014

ఊహ

ఊహ
కాలాన్ని దొర్లించి,
కలాన్ని కదిలించి!
తీపి గురుతుగానో, చేదు గుళికగానో!
మనసున మిగిలిపోదూ! ఊహ. 
****
బాష్పాభిషేకం
విచ్చుకున్న పూలైన వేళ ఆ పెదవులు!
తొలి మంచు బిందువుల తళుకద్దడానికి 
ఎంత తొందర పడుతున్నవో 
చూడా ఆనందబాష్పాలు. 
****
తల్లిదండ్రులు
మళ్ళీ మళ్ళీ పుట్టే నా మనసుకు 
ఆలోచన, అనుభవాలే 
తల్లిదండ్రులు. 
****
చెరపలేని దూరం
చిరునవ్వు చెరపలేని దూరాన్ని చూపమని 
నా మనసుని అడిగాను. 
ఎక్కడెక్కడ తిరిగిందో అది పాపం 
అలసి అలసి నన్ను చేరి 
నా కన్నా మిన్నగా నవ్వుకుంది. 
**** 

Thursday, July 10, 2014

మరుపు

మరుపు
పొంగే ఆ పాల నవ్వుల నురుగులను
చూసుకుంటూ! 
ఆ అల తనను కొట్టిన దెబ్బను మర్చిపోదూ
ఈ శిల. 
****
నీటిబొట్లు 
ఐకమత్యం లో అందముందో 
లేక విడిపోవడంలో అందముందోనని 
ఆ విధాత కూడా 
తమకింకా వివరించలేక పోయినందుకు కాదూ
కలిసినట్టే కలిసి విడిపోయేదా నీటిబొట్లు 
ఈ తామరాకుపై. 
*****
శిల్పం
మూగదై! తానాడలేని మాటలను 
నా మనసున పాటలుగా పలికిస్తూ 
ఒక్కతీరుగా తానెలా ఆడుతోందో 
చూడా శిల్పం. 
*****
తోరణాలు
స్పర్ధల తో 
నా మనసింటికి తోరణాలు కట్టినాను 
నన్ను నేను ఆహ్వానించుకోలేని ఆ ఇంటికి 
నిన్ను ఆహ్వానించుట ఎట్లో? నేస్తం. 
*****