గోదారి

గోదారి  

వడిగా పరుగు, ఆపై వొగురొకటి 

పోనీ ఆగమని అందామా? అంటే 

ఆమె గారి ఒంపుసొంపులను చూస్తూ 

మాట, మౌనమనే మాత్ర మింగేసింది 

ఇలా, ఆమె ఆడుతూ పాడడమెపుడు మొదలెట్టిందో గానీ 

చెట్టూ పుట్టా పైరుపాపల నోట ఆ పదనిసలను 

తాను వినని క్షణం లేదంటే ఈ కాలం, కాదనగలవారెవ్వరోయ్ 

అవునోయ్ మరి, ఈ ధాత్రిపై చరిత్రని కన్నదామె 

మురిపాల ఉగ్గు పాలు పడుతూ 

తన వేలిచ్చి నాగరికతను నడిపించిందామె 

ఊహల్ని, కలల్ని విరబూయించి ఎడారులంటి మనస్సులను 

రసికోద్యానాలుగా మార్చిందీ ఆమే 

గలగలల గాంధర్వాలతో సుశ్యామల గీతిని

ఇలా ఈ ఇలనాలపించిందీ ఆమే!

ఇన్ని చేసి కూడా!

మెత్తని తివాచీలు పరచి తనని ఆహ్వానించమనదామె,

పోయే దారుల ఈ ఇసుక తిన్నెలు చాలంటూ.

దొంతరలుగా శాలువాలు గప్పి సన్మానించమనీననదామె 

మేఘపు ఛాయలను తన మేనిపై కప్పుకుంటూ.

కడలి ఒడిని చేరునంత వరకు 

తన భావుకతతో ఈ ప్రకృతి పాదాలకు పారాణి దిద్దుతూ 

నవజీవన చైతన్యాన్ని నా ప్రాణనాడుల  నింపుతూ 

ఎలా సాగుతోందో చూడా గోదారి.

*********