గూడు విడిచి
ఎగిరిందో గువ్వ
అందరు చూస్తుండగానే
ఆకాశం వైపుకు పోయింది
ఎందఱో ఆవేదనతో పిలిచారు
దిగిరాలేదు
ఎప్పటికైనా దిగొస్తుందిలే అనుకున్నారు
కాని పైపైకి పోవడమే తన నైజమంటూ
చుక్కల్లో కలిసి
ముడిపడే బ్రతుకులకు
పుస్తెలు కొనే తాహతు లేని వాళ్ళుగా
మమ్ము నిలబెట్టింది.
*****
అక్కడో అందమైన చిత్రం
చూడడానికి ఇంకొన్ని కళ్ళుంటే
బాగుండనిపించేలా
చూస్తుండగానే ఆనంద భాష్పాలెన్నో
అలా రాలిన భాష్పాలతోనే
ఆ చిత్రమిప్పుడు పలుచబడిందేమో
రెండు కళ్ళు విప్పార్చి చూసినా
నాటి అందం ఇసుమంత కూడా
లేకుండా పోయింది
కనీసం ఆనవాళ్ళు చూపడానికైనా
ఏడాది గడువడిగిందా చేలు.
*******
No comments:
Post a Comment