రాదారి
నిదురన్నది కూడా పోకుండా, తను చెప్పే ఊసులన్నిటినీ
కదలక కూర్చుని వింటున్న ఆ మైలురాళ్ళ గొంతుతో
తాను బదులిస్తుందా రాదారి!
చేరాల్సిన దూరమెంతని నేనడిగినప్పుడల్లా.
********
సంస్కృతి
రంగురంగుల దీపాల కాంతులు
తనను చీకట్లోకి సాగనంపుతుంటే
నా కనుజారే కన్నీటిబొట్టుతో
తాను సాగిపోతోంది నా దేశ సంస్కృతి
ఆ పబ్బుల పుణ్యమా అంటూ.
********
కాటుకరేఖ
దిద్దుకునే కాటుకరేఖ
నల్లగానే ఉండాలా అంటూ
అడుగుతుందా ఆకాశం
కారుమబ్బుల కన్నులతో ఉరిమి చూస్తూ.
********
జ్ఞాపకాలు
అంతరంగం కడలై
కన్నీళ్లు అలలైతే
అందు మేలిమి ముత్యాలు కాదా
నీ జ్ఞాపకాలు.
*********
బాగుంది
ReplyDeletethank you
Delete