ఋతు సంగమం
కొమ్మ చాటు గాంధర్వం విని
పొంగిపోయిన ప్రకృతి డెందం
అందుకుంది మా వలపు గంధం
పరిమళించే ఈ సుమ బంధం.
ఎదను బీడు చేయ
గ్రీష్మాగ్ని గాదు విరహాగ్ని
ఊహా మాత్రాన కోరింది ఇచ్చు జవరాలిని
జత చేయు మోదాగ్ని.
అందం పురివిప్పింది
ఆకాశాన్ని నీరు గ్రప్పింది
కరిగిన మేఘం కార్చిచ్చై
మన ఎడబాటునే దహించింది
లోకాన్ని మంచు దుప్పటిలా కప్పింది హేమంతం
పారవశ్యం చిగురాకుకూ అయింది సొంతం
తొలి సంధ్య పాడింది సుప్రభాతం
ప్రతి ఆకు రాల్చింది మన వలపు కరపత్రం.
పసిడి పుప్పొడి రాల్చింది
శరద్పున్నమీ పుష్పం
నీ నా సంయోగ సంగమాన్ని గాంచి
రాల్చింది ఓ మధుబాష్పం.
రాలిన ఆకుల వలువలనే
ఎంచుకున్న వనభూమిలా
సింగారించుకుంది నాదు హృది
నిన్నటి నీ తలపులతో.
********
బాగుందండి.
ReplyDeleteధన్యవాదాలు.
DeleteWonderful Poetry.
ReplyDeletethank you.
Delete