మినీ కవిత

తొలి మంచు పడుగు 

నా చలి చూపు పేక!

చీర నేసెను సంధ్య

కట్టి చూపెను వింధ్య  

 

తెలుగు బావుటా

పల్లవి:   తీపినద్దాను తేనెకే 

             రూపునిచ్చాను వాణికే 

             ఊతమైనాను ఉనికికే

 

                  

                    పోయమంటుంటె ఊపిరే 

                    ఆర్పివేస్తావు దీపమే

                     చీకటేనాకు వెలుగంటు

                     అంధుడౌతావ ఆంధ్రుడా 

చరణం:   భువనం నిండిన ప్రాభవం 

                 బలిచేస్తుంటే ఈ తరం 

                 గురుతుకొస్తుందే నా గతం 

                 మూగవోతోంది సుస్వరం 

                 బలినే తొక్కిన బాపడై 

                 పెరుగుతుంటేను పాపడే 

                 బ్రతకనిచ్చునా నన్నింక 

                 ఆ గీర్వాణీ పతియైన ll తీపి ll

చరణం:   ఓనమాలుగా గెలిపించు 

                 అమ్మ ప్రేమగా లాలిస్తా 

                 పదముపదమున నను పలుకు 

                 పూలవానలే కురిపిస్తా 

                 నలుగురొక్కటై కాంక్షిస్తే 

                 నాలుగుదిక్కుల నవ్వనా 

                 మదిమదిలోనూ చోటిస్తే 

                 తెలుగువెలుగులే పంచనా                ll తీపి ll 

నీడ

              నీడ 

           -----------------

ఎన్నెన్ని అందాలు గలవే! నీ మేన,
అన్నిటిని ముద్దాడ మనసాయె  నో భామ.
సరే నటంచు నీవు బల్కిన చాలు,
అణువణువు నిను తాకి
రమణి నీకిత్తు రమ్యమైన కాన్క లెన్నో!
అని, ఆ వెలుగు పుడమిని వేడ!
అనుమతించిన పుడమిని అణువణువూ తాకి
ఆ వెలుగిచ్చిన కానుకలేనోయ్ నీడలు!!!!!